استعفا

يک روز که خوشی زير دلم زده بود. واسه رييسم نوشتم:



و رفتم ...

6:14 PM

one thing is one thing
another thing is another thing
and that's the way it is

--bon dia viadinho

4:15 PM

سوغاتی

مامانم همش ازم می پرسه که چی می خواهی از ايران واست بيارم. تا حالا بهش گفتم يک قليون، يک تخته نرد و يک جلد کتاب سهم من. ديگه چی بگم بياره؟

9:56 AM

طرف ما شب نيست
صدا با سکوت آشتی نمی کند
کلمات انتظار می کشند
من با تو تنها نيستم، هيچ کس با هيچ کس تنها نيست
شب از ستاره ها تنهاتر است ...
-- شاملو

آدمهايی که واسه خودشون سبک دارند را خيلی دوست دارم. معمولا واسه معاشرت و رفت و آمدهام آدمهايی را ترجيح می دم و انتخاب می کنم که در مورد هر چيزی نظر دارند و از همه مهمتر اينقدر شجاع و با اعتماد به نفس هستند که نظرشون را رودر رو (محترمانه يا با فحش، فرق زيادی نمی کنه) بهت می گن. هرچند نظرشون کاملا با نظر من مخالف باشه، سخته می دونم، ممکنه در ظاهر روی اعصاب هم راه بريم، يا همديگر را حرص بديم ولی اين فقط حس های موقتيه. واقعيت اينه که چون به اين آدمها اهميت می دم و خيلی دوسشون دارم رو در روی هم می ايستيم و تو سر و کله هم می زنيم. قرار نيست چيزی بين ما نگفته بمونه. البته اشتباه نشه، کسايی را که دوست دارم فقط تو سر و کلشون نمی زنم؛ تو سر و کله زدن فقط قسمتی از دنيای بيکران دوستی ماست. مگه نه؟

1:23 PM

13 بدر

يک آخر هفته خيلی معمولی مثل همه آخر هفته های ديگه گذشت. اين دفعه در ارتفاعات ماموت، روی چوبهای اسکی. همون ادمهای باحال هميشگی، اين دفعه يک خورده بيشتر. همون مستی و بيدار خوابی های آخر شب، همون intellectual pointless discussions TM، همون گيرهای هميشگی به همديگه و همون و همون و همون.
يکی از رسوم سفرهای ما اينه که موقع برگشت، اسکار بهترين ها را بين کانديدهای مختلف تقسيم می کنيم، بهترين اسکی باز، پرخواب ترين، بهترين آشپز، بهترين نق، بهترين دودره بازی، تنبل ترين و ...
...
intellectual pointless discussion is a trademark of deltangestan.com

1:09 PM